Stel: je leent een goede vriend 100 euro, omdat diegene het krap heeft deze maand. Een paar weken later zie je uiterst vrolijk op Instagram: “Eindelijk m’n favoriete game gekocht!” Je voelt irritatie. Niet vanwege het geld, maar… vanwege die game. Was dat nou nodig?
Herkenbaar? Wat gebeurt hier psychologisch?
Stel dat je een goede fotocamera zoekt, dan is het verstandig om je wensen op dat gebied op een rij te zetten. Het vormt de basis om op zoek te gaan naar een geschikte keuze, bijvoorbeeld door te Googlen naar [goede fotocamera] en de verschillende online elektronicawinkels door te struinen.
Laten we er vanuit gaan dat je een sensor met minimaal 15MP wenst, je een behoorlijk ISO-bereik zoekt en je het belangrijk vindt dat je stabiele en scherpe foto’s kunt schieten. De eerste serieuze camera die je ontdekt lijkt goed te voldoen. Je stopt ‘m in je winkelmandje, maar rekent nog niet af. Prettig voor de verkoper, want je hebt het product als eerste ontdekt. Toch kan er psychologisch nog een addertje onder het gras zitten, in de vorm van cognitieve dissonantie.