‘Met lege handen staan’, ‘leegte in ons hart’ en ‘platzak zijn’; er liggen in ons taalgebruik verschillende verwijzingen naar de nadelige gevolgen van leegte of een gebrek aan middelen verscholen. We houden van een situatie waarin we ‘voldoende’ tot onze beschikking hebben, het liefst nog iets meer dan dat. We willen de leegte graag voorkomen, het voelt psychologisch niet prettig wanneer we ergens te weinig van hebben. Dat klinkt allemaal wat algemeen, dat komt vooral doordat we het op tal van terreinen kunnen toepassen. Onderzoek van Levontin, Ein-Gar en Lee (2015) toont aan dat die leegte ons stimuleert voor onszelf te kiezen, we kiezen een meer egoïstische aanpak tot we het gebrek ergens aan hebben opgevuld. Pas zodra we weer voldoende tot onze beschikking hebben denken we na over het delen met anderen en gaan we over tot een mindere zelf-focus. Hoe CenterParcs daar handig op inspeelt en bijvoorbeeld Rituals daar meer mee zou kunnen doen? Ik duik er als ConsumentenPsycholoog voor je in, om een beter beeld te krijgen van het hoe en waarom achter dit consumentengedrag.