Uber krijgt zowel in Amerika als in Europa regelmatig klappen te verwerken op het gebied van wetgeving en ook populariteit, maar blijft stug doorgaan om zoveel mogelijk ‘chauffeurs’ aan te sporen om ritten aan te bieden voor klanten. Uit onderzoek van de New York Times door onder andere een specialist in consumentengedrag blijkt dat het bedrijf daarvoor een paar slimme psychologische trucs voor beïnvloeding gebruikt.
Lees verder…
Al in 2013 toonde marktonderzoeker GfK aan dat 3.000.000 auto’s in Nederland oververzekerd zijn. Die miljoenen autobezitters hebben een allrisk autoverzekering, terwijl het op basis van de leeftijd van die auto’s verstandiger is om een meer voordelige Beperkt Casco dekking af te sluiten. Sterker nog, ruim 25% van de auto’s ouder dan 10 jaar is allrisk verzekerd, terwijl de goedkoopste WA autoverzekering daarvoor voldoende dekking biedt. Op jaarbasis betaalden we in 2013 daardoor al €553.000.000 teveel aan premie. Hoe dat komt? De status-quo bias zit rationeel consumentengedrag in de weg.
Lees verder…
We houden niet van verliezen. Niet van het verliezen van wedstrijden, niet van het verliezen van onze waardevolle bezittingen en niet van het verliezen van kansen. Verliezen weegt 2,5x zwaarder dan winnen, dus we zijn biologisch geprogrammeerd om dat zoveel mogelijk te voorkomen. Marketeers kunnen daar slim gebruik van maken en spreken je daarom regelmatig aan in verliestaal. Ze spelen in op onze loss aversion, vrij vertaald een verliesaversie.
Autoverkopers kunnen het als geen ander, je verleiden met hun verkooptrucs. Een van de meest effectieve? “Ga maar even lekker zitten.” De verkoper heeft het portier al openstaan en wijst met een open hand al aan waar je in kunt stappen. Eenmaal in de auto pak je het stuur alvast even stevig vast en zet je de achteruitkijkspiegel goed. Met alles wat je aanraakt of aanvoelt wordt het moeilijker om ‘nee’ te zeggen, het endowment-effect verleidt je om de verkoper een hand te geven en de auto te kopen.
Beleg je in aandelen, handel je in opties via BUX of ben je gewoon benieuwd waarom zo weinig particuliere actieve beleggers erin slagen op de lange termijn een positief rendement te behalen? Er zijn verschillende psychologische effecten van invloed: het einde van een lijngrafiek kan ons beïnvloeden en het disposition effect stuurt aan- en verkoopmomenten. Dit effect zorgt ervoor dat particuliere beleggers eerder geneigd stijgende aandelen van de hand te doen (de winst te pakken), terwijl zij dalende aandelen in hun mandje houden (wellicht komt het nog goed).
Boekrecensies op Bol.com, beoordelingen van producten op internet, ervaringen in tal van hotels over heel de wereld en reviews van restaurants; we komen online overal mond-tot-mond reclame tegen. Waar we voorheen hoogstens onze vriendenkring of wat familie om advies konden vragen, vandaag de dag is er informatie beschikbaar van tal van andere klanten en ervaringsdeskundigen. Dit heeft niet alleen tot meer rijke informatie geleid, daarnaast is het risico op gemengde beoordelingen toegenomen. Recensies en reviews spreken elkaar geregeld tegen, hoe is dat van invloed op ons consumentengedrag en bij welke producten of diensten is het van belang om daar mee uit te kijken? Ik duik er als consumentenpsycholoog voor je in aan de hand van een artikel van He en Bond (2015).
We handelen particulier in aandelen, maken gebruik van beleggingshypotheken en hebben de kans om op de aandelenmarkt een goed pensioen bij elkaar te beleggen. Om de markt of specifieke beleggingsproducten in kaart te brengen maken we gebruik van grafieken, die op handige wijze een grote hoeveelheid informatie overzichtelijk maken. Een goed voorbeeld hiervan is de lijngrafiek, die de ontwikkelingen van bijvoorbeeld de laatste dagen, weken of maanden aangeeft. Onderzoek van Duclos (2015) toont echter aan dat de grafische weergave van psychologische invloed kan zijn op onze beslissingen. We stemmen ons consumentengedrag onbewust af op de richting die een lijngrafiek aan het einde aanduidt. Hoe je daar in de praktijk goed mee om kunt gaan? Ik duik er als consumentenpsycholoog voor je in.
Lees verder…
Er is al enige tijd sprake van een hoop onrust in Oekraïne, in het bijzonder in de Krim. Dit gebied behoorde jarenlang tot Oekraïne, maar werd plotsklaps ingenomen door Rusland, onder leiding van Vladimir Poetin. Als consumentenpsycholoog kan ik onmogelijk ingaan op de volledige politieke situatie, maar er was in ieder geval sprake van een opvallende zet van de politiek leiders, die we ook binnen de consumentenpsychologie uit kunne leggen als een slimme tactische keuze. Ik heb het dan over het besluit van het bestuur van de Krim om zich bij Rusland te willen voegen, om in een referendum vervolgens om de goedkeuring van het volk te vragen.