Wanneer was de laatste keer dat je iemand zichzelf een ‘vleeseter’ hoorde noemen? Je hoort het eigenlijk nooit, terwijl de meerderheid nog altijd graag vlees eet. Andersom is het niet moeilijk om uit te zoeken wie er vegetarisch is. Diegene zal zichzelf aan tafel waarschijnlijk nog voor het voorgerecht bekendmaken als vegetariër. Welke psychologische achtergrond verklaart dat verschil in type, op basis van iemands identiteit?
Lees verder…
Kleine moeite toch, om aan te geven dat je graag echt vlees op je burger wilt of dat je een cappuccino wilt met koemelk? Als we het allemaal nou eens zouden omdraaien. Dat je niet speciaal hoeft te vragen naar de vegetarische, veganistische of plantaardige opties. En dat je niet hoeft te vragen om bijvoorbeeld havermelk in jouw koffie? Het zou een enorm verschil maken, omdat de standaard verandert. De psychologische default wijzigt, waardoor we automatisch veel minder vlees en zuivel zullen gebruiken.
Lees verder…
Wetenschappelijk onderzoek leek even aan te geven dat de voorliefde voor vlees zou verdwijnen als we dieren als vrienden zouden vertonen. Een lachend lammetje eet je niet zo makkelijk op als een anonieme karbonade waarin je geen levende vormen meer herkent. Toch blijkt het niet zo zwart-wit. Antropomorfisme (menselijke kenmerken bij niet-menselijke producten of materialen) voor vlees blijkt wel een heel ander effect te hebben. Vleeseters gaan er gezonder van kiezen.
Lees verder…
Je neemt wat hamburgerpoeder en wat water. Meng het door elkaar met een garde en laat het daarna een uurtje in de koelkast staan. Klaar! Dat wordt volgens Greenforce de nieuwe manier waarop we een hamburger maken. Het is poedervlees, dat zowel in de supermarkt als de horeca verkrijgbaar is en al meer dan aan half miljoen keer werd verkocht. Gaat dat poeder consumenten over de streep trekken om minder vlees te eten?
Lees verder…