Critici vinden de live-action remake van Sneeuwwitje te woke. Vooral dat de zeven dwergen werden vervangen schiet sommigen in het verkeerde keelgat. En die prins-redt-prinses-dynamiek, hoort die er niet gewoon in? Voordat de film er is maakt dit al veel los. Blijkbaar wordt er een psychologisch gevoelige snaar geraakt. Maar welke?
1 ster * – Eenvoudig toe te passen, begrijpelijk zonder enige achtergrond
Sneeuwwitje is voor velen het klassieke sprookje met prinsessen, magie en muziek. Psychologisch betekent dat pure nostalgie. We verlangen terug naar een idealistische versie van het verleden, gekoppeld aan positieve gevoelens en emoties. Dat die idealistische versie geen realistische versie is, dat vergeten we gemakkelijk.
Een remake met aanpassingen voelt als een aanval op de eigen jeugdherinneringen, in plaats van een verandering aan de film op zich. Die herinneringen laten we ons niet graag afpakken, zeker niet als ze bijdroegen aan waar we als kind van genoten.
Status quo en reactance
Sowieso vinden we verandering veelal een lastig. Deze twee theorieën verklaren de discussie:
- Status quo bias: liever geen (plotselinge) veranderingen
De meeste mensen houden van de dingen zoals ze zijn. We geven de voorkeur aan het bekende, zelfs als een verandering mogelijk tot voordelen leidt. Zolang we vasthouden aan wat we hebben biedt dat zekerheid. Het brein houdt niet van onzekerheid, dus geeft de voorkeur aan die bekende versie van Sneeuwwitje. - Reactance: ‘ik bepaal zelf wel wat ik leuk vind’
Een deel van de mensen zal zich daadwerkelijk verzetten, zoals tegen de nieuwe Sneeuwwitje film. Dat doen ze bijvoorbeeld door de film (te) ‘woke’ te noemen. Vooral het gebrek aan controle over de ontwikkeling maakt mensen fel. Ze ervaren een gebrek aan autonomie. Het voelt alsof de nieuwe versie ze wordt opgelegd.
Extra invloed door social media
Maar, is die weerstand dan groter dan bij veranderingen in het verleden? De weerstand is waarschijnlijk niet groter. Maar, het effect wel.
Social media zoals X en TikTok kunnen werken als een echokamer. Dat betekent dat bepaalde meningen steeds worden herhaald, en dat gebruikers worden bevestigd in hun eigen overtuigingen. Bovendien laaien discussies verder op, waardoor beide kanten sterker stelling nemen en we uitkomen bij ‘zwart’ of ‘wit’.
Interessant artikel gelezen en wil je op de hoogte blijven van leuke psychologische inzichten? Meld je aan voor de nieuwsbrief, zodat je iedere vrijdag de nieuwe artikelen ontvangt.
Patrick is meer dan 10 jaar zelfstandig Consumentenpsycholoog. Hij combineert psychologie met marketing. Psychologische inzichten maken hem gelukkiger met zijn eigen (aankoop)keuzes en vormen de wetenschappelijke basis om bedrijven en instellingen te adviseren. Hij schrijft hier blogartikelen op de site, schrijft columns voor RTLZ en De Ondernemer en wordt regelmatig gevraagd voor kranten, tijdschriften, radio en televisie. Bovendien is hij zelfstandig SEO tekstschrijver.
