Een gemiddeld wetenschappelijk artikel lees ik in een uurtje. Als ik om 17:00u start kan ik rond 18:00u gaan koken en is het een heel normale avond. Maar moet ik die avond om precies 18:00u weg om de trein te halen? Dan begin ik om 17:00u toch maar niet aan het artikel, omdat ik bang ben dat ik het net niet red. Het uur voelt korter, iets waar experts in consumentengedrag onderzoek naar deden. Hoe komt dat, waarom is een uur niet gewoon altijd een uur?
3 sterren *** – Wetenschappelijke inzichten vanuit de consumentenpsychologie, vertaald naar concrete voorbeelden.
Het gaat om onze subjectieve tijdsbeleving. Een bounded uur voelt korter dan een unbounded uur. Als ik iets later begin met koken is er niets aan de hand, dus ik heb geen strakke deadline. Vertrek ik te laat om de trein te halen? Dan mis ik die en kom ik te laat op m’n afspraak. Die geplande taak met een strikte begintijd leidt ertoe dat m’n brein het beschikbare uur onbewust korter inschat.
Een geplande strakke afspraak die volgt op vrije tijd leidt tot 3 belangrijke gevolgen:
- Het voelt alsof je minder tijd hebt
- Je bent geneigd minder taken uit te voeren in de beschikbare vrije tijd
- Je bent minder geneigd uitgebreide taken uit te voeren in de beschikbare tijd
Objecten waar we aandacht aan besteden ervaren we als psychologisch dichterbij ons. Op een vergelijkbare manier kan ook een geplande taak waar we aan denken dichterbij lijken dan die is.
Bounded en unbounded uren
Tijd proberen we zo te benutten dat we daar maximaal plezier uit halen, dat we productief zijn en dat we aangenaam druk blijven. We delen de tijd het liefst in met taken waarvan we verwachten die helemaal af te kunnen ronden, omdat we er niet van houden om onderbroken te worden.
Die tijd kunnen we objectief meten en subjectief beleven. De subjectieve tijd gaat over onze eigen ervaring, waardoor tijd kan ‘vliegen’ of het een eeuwigheid kan duren voordat de trein komt. We schatten tijdsduur subjectief in op basis van bijvoorbeeld het aantal gebeurtenissen in een periode, de emotionele intensiteit en opwinding die we ervaren. Nieuw onderzoek wijst uit dat ook een geplande taak aan het eind van onze beschikbare vrije tijd de perceptie van de lengte kan beïnvloeden.
Aandacht voor de geplande taak
Objecten waar we aandacht aan besteden ervaren we als psychologisch dichterbij ons. Op een vergelijkbare manier kan ook een geplande taak waar we aan denken dichterbij lijken dan die is. Het uur dat ik beschikbaar heb om het artikel te lezen voelt korter, waardoor ik vrees dat ik het artikel dat ik wil lezen niet kan afronden en besluit er van af te zien.
Let op: er kan sprake zijn van een geplande taak zoals mijn vertrek naar de trein, maar ook van het einde van de werkdag. Als je de tijd wilt inschatten die je nog hebt voordat je vanaf je werk naar huis mag is het risico groot dat die korter aanvoelt, waardoor je afziet van taken die je nog zonder problemen kunt afronden.
Uit de diverse experimenten door de specialisten in consumentengedrag blijkt dat we kortere taken prefereren boven langere taken, als onze tijd bounded is. Bovendien zijn we minder geneigd om langere taken op te pakken. Het lijkt te komen door de perceptie van beschikbare tijd, die korter wordt door de geplande taak die wacht.
Wil je toch aan de slag? Ik kan mezelf verleiden toch met het artikel te beginnen door die op te knippen in delen. In kan besluiten om in ieder geval de introductie en het wetenschappelijk kader te lezen, zodat ik later de methode-, resultaten- en discussie-sectie kan doen. Dat opknippen maakt het kleine taken, waardoor ik ze zonder problemen kan oppakken binnen de bounded time. En uiteindelijk rond ik waarschijnlijk netjes het hele artikel af voordat ik weg moet, omdat de objectieve tijd net zo lang is als altijd en ik me nergens druk over had hoeven maken. Knip grote taken op in kleinere, zodat je die ook als het eind van de werkdag nadert nog netjes op kunt pakken en af kunt ronden.
Leuk artikel gelezen? Help me het bereik te vergroten met een like op Facebook. Zelf op de hoogte blijven van leuke psychologische inzichten? Abonneer je dan op de nieuwsbrief, zodat je iedere vrijdag de artikelen van die week van me ontvangt.
Wetenschappelijke bronnen
Verder lezen: Tonietto, G.N., Malkoc, S.A. & Nowlis, S.M. (2019). When an Hour Feels Shorter: Future Boundary Tasks Alter Consumption by Contracting Time. Journal of Consumer Psychology, 45, 1085-1102.
Bellezza, Silvia, Neeru Paharia, and Anat Keinan (2016), “Conspicuous Consumption of Time: When Busyness and Lack of Leisure Time Become a Status Symbol,” Journal of Consumer Research, 44 (1), 118–38.
Cole, Shana, Matthew Riccio, and Emily Balcetis (2014), “Focused and Fired Up: Narrowed Attention Produces Perceived Proximity and Increases Goal-Relevant Action,” Motivation and Emotion, 38 (6), 815–22.
Jhang, Ji Hoon and John G. Lynch Jr. (2015), “Pardon the Interruption: Goal Proximity, Perceived Spare Time, and Impatience,” Journal of Consumer Research, 41 (5), 1267–83.
Kahn, Barbara E., Rebecca K. Ratner, and Daniel Kahneman (1997), “Patterns of Hedonic Consumption Over Time,” Marketing Letters, 8 (1), 85–96.
Keinan, Anat and Ran Kivetz (2011), “Productivity Orientation and the Consumption of Collectable Experiences,” Journal of Consumer Research, 37 (6), 935–50.
Kim, B. Kyu and Gal Zauberman (2013), “Can Victoria’s Secret Change the Future? A Subjective Time Perception Account of Sexual-Cue Effects on Impatience,” Journal of Experimental Psychology: General, 142 (2), 328–35.
Le Poidevin, Robin (2015), “Perception and Time,” In The Oxford Handbook of Philosophy of Perception, ed. Mohan Matthen, UK: Oxford, 459–474.
May, Frank (2017), “The Effect of Future Event Markers on Intertemporal Choice Is Moderated by the Reliance on Emotions versus Reason to Make Decisions,” Journal of Consumer Research, 44 (2), 313–31.
Van Boven, Leaf, Joanne Kane, A. Peter McGraw, and Jeannette Dale (2010), “Feeling Close: Emotional Intensity Reduces Perceived Psychological Distance,” Journal of Personality and Social Psychology, 98 (6), 872–85.
Zauberman, Gal and John G. Lynch Jr. (2005), “Resource Slack and Propensity to Discount Delayed Investments of Time versus Money,” Journal of Experimental Psychology General, 134 (1), 23–37.
No Comments