Het Deadline-effect: het gevaar van meer tijd voor een taak

1 juli 2019

Stel je wilt een feestje organiseren voor heel de familie of een groep vrienden. Je wilt het huis daarvoor natuurlijk een keer goed opruimen en schoonmaken, zodat je een goede indruk kunt maken. Maakt het dan uit of je het feestje over 1 maand of over 3 maanden plant? Volgens experts in consumentengedrag Zhu, Bagchi en Hock wel. In een recente studie vonden zij het Deadline-effect. Bij een langere deadline gaan we er onbewust vanuit dat het meer werk is. Dat heeft effect op de tijd en moeite die we erin steken, maar ook op de mate waarop we tegen de taak opzien.

3 sterren *** – Wetenschappelijke inzichten vanuit de consumentenpsychologie, vertaald naar concrete voorbeelden.

Zo’n lange of korte deadline zegt in dit geval niets over de moeilijkheid van een taak. Je kunt er onmogelijk uit afleiden hoeveel moeite je moet doen om de taak te volbrengen. Het gaat om een incidentele of non-diagnostische restrictie.

Toch gaat ons brein er onbewust vanuit dat die deadline wel degelijk diagnostisch is. Met andere woorden, dat je eruit kunt afleiden hoe lastig de taak is. Een langere deadline? Dan ga je er onbewust automatisch vanuit dat de taak lastiger zal zijn. Waardoor je meer inzet zal leveren, maar waardoor ook het risico groter is dat je er helemaal niet aan begint.

Overgeneralisatie

Waarom gaan we er onterecht vanuit dat het lastiger is om het huis schoon te maken en op te ruimen voor een feestje over 3 maanden dan over 1 maand? Het komt door overgeneralisatie. We hebben associaties overgehouden uit andere taken waarbij deadlines wel degelijk functioneel zijn. Voor het schrijven van een lang rapport geldt een latere deadline dan voor een korte social media-post, omdat er veel meer werk in gaat zitten. Die associatie is zo sterk, dat we ‘m ook plakken op non-diagnostische deadlines.

Een langere deadline is dus niet altijd beter. Het leidt tot een hogere ingeschatte moeilijkheid, maar daardoor ook tot een groter risico op het helemaal niet beginnen aan de taak.

Wat betekent dit? Het laat zien dat iedere deadline een effect heeft op hoe we een taak beoordelen. Een langere deadline zorgt ervoor dat we de taak als lastiger inschatten. Op basis daarvan bepalen we hoeveel tijd en moeite we daarin moeten steken. En of we de taak in eerste instantie oppakken of helemaal laten schieten.

Tip: een vergelijkbaar effect is ontstaan rondom schaarste. Vroeger maakte schaarste producten meer waardevol. Door die sterke associatie gaan we er bij hoge prijzen nu vanuit dat het product meer schaars is.

Stel de juiste deadline

Wil je een taak moeilijker of juist makkelijker laten lijken? Houd dan rekening met de deadline die je stelt. En is de deadline afhankelijk van wanneer iedereen kan langskomen voor het feestje? Wees je dan bewust van het effect dat die deadline kan hebben op jouw plan om eens grondig op te ruimen en schoon te maken.

Let op: het Deadline-effect geldt vooral voor iedereen die weinig kennis heeft van de taak waar het om gaat. Ben je een bedreven schoonmaker en opruimer? Dan kun je op basis van die expertise perfect inschatten hoe moeilijk de taak is, los van de gestelde deadline.

Een langere deadline is dus niet altijd beter. Het leidt tot een hogere ingeschatte moeilijkheid, maar daardoor ook tot een groter risico op het helemaal niet beginnen aan de taak. Op het oog te lastige taken pakken we niet op, omdat we het idee hebben ze toch niet op tijd af te kunnen krijgen.


Interessant artikel gelezen? Help me het bereik te vergroten met een like op Facebook. Zelf op de hoogte blijven van leuke psychologische inzichten? Abonneer je dan op de nieuwsbrief, zodat je iedere vrijdag de artikelen van die week van me ontvangt.

Wetenschappelijke bronnen

Verder lezen: Zhu, M., Bagchi, R. & Hock, S.J. (2019). The Mere Deadline Effect: Why More Time Might Sabotage Goal Pursuit. Journal of Consumer Research, 45, 1068-1084.

Dai, Xianchi, Klaus Wertenbroch, and C. Miguel Brendl (2008), “The Value Heuristic in Judgments of Relative Frequency,” Psychological Science, 19 (1), 18–9.

Deval, H?ele`ne, Susan P. Mantel, Frank R. Kardes, and Steven S. Posavac (2013), “How Naive Theories Drive Opposing Inferences from the Same Information,” Journal of Consumer Research, 39 (6), 1185–201.

Hsee, Christopher K., Yang Yang, and Bowen Ruan (2015), “The Mere-Reaction Effect: Even Nonpositive and Noninformative Reactions Can Reinforce Actions,” Journal of Consumer Research, 42 (3), 420–34.

You Might Also Like

No Comments

Leave a Reply