Minder uitstoot, meer duurzaamheid en een gezonder leefklimaat voor ons allemaal: nu en in de toekomst. Wie kan daar tegen zijn? En wie is daar tegen? Groot voorstander als ik ben betrap ik mezelf er regelmatig op me er toch niet helemaal naar te gedragen. Omdat ik dat vinkje eigenlijk nooit aan vink, als ik de CO2-uitstoot voor mijn vlucht met bijvoorbeeld KLM kan compenseren. En met mij veel anderen.
2 sterren ** – Praktische informatie, gebaseerd op een achterliggende wetenschappelijke theorie
Waarom zeggen we duurzaamheid heel belangrijk te vinden, maar handelen we daar lang niet altijd naar? Het heeft te maken met onze ideale zelf, de psychologische confirmation bias, de huidige default en de privé-beslissing die het in de meeste gevallen is.
Toch maar niet aankruisen
Ik was op donderdag 13 februari tussen 14:00 uur en 15:00 uur te gast bij Stax & Toine op Radio 1. Daar sprak een verslaggever meerdere reizigers op Schiphol en bleek ook uit het verhaal van een CO2-deskundige dat er weinig gebruik wordt gemaakt van de compensatie.
Naarmate onze keuze minder privé is verhoogt dat de druk om ons gedrag in lijn te brengen met wat we vertellen dat we belangrijk vinden. Hoe zichtbaarder het wordt wat we kiezen, des te groter de kans dat we zullen compenseren.
Psychologisch helaas niet zo vreemd. Als we een ticket boeken doen we dat vaak alleen, en daarmee in privé. Dat voorkomt sociale druk, om ons te gedragen naar de ideale zelf die duurzaamheid belangrijk zegt te vinden. Bovendien staat het vinkje standaard niet aangevinkt, waardoor de keuze om niet te compenseren geldt als de default option.
Sociale schandpaal
Hoe krijgen we meer mensen wél zover om de CO2-uitstoot van hun vlucht te compenseren? Het duurzame imago dat we onszelf graag aanpraten biedt kansen in de sociale hoek. Naarmate onze keuze minder privé is verhoogt dat de druk om ons gedrag in lijn te brengen met wat we vertellen dat we belangrijk vinden. Hoe zichtbaarder het wordt wat we kiezen, des te groter de kans dat we zullen compenseren.
Het creëert cognitieve dissonantie, die ons dwingt ons gedrag of onze overtuigingen aan te passen.
Helaas blijkt uit een artikel in Trouw dat die CO2-compensatie zelf ook nog lang niet is wat het zou moeten zijn. Gelukkig hebben we daar als consument dan weer geen last van. Stel dat we wél compenseren, dan zorgt de confirmation bias er wel voor dat we deze informatie netjes links laten liggen. Al is het op dit moment nog een extra reden om níet te compenseren, omdat het totdat dit de norm is nog bewijs is dat heel goed in ons straatje past.
Interessant artikel gelezen? Help me het bereik te vergroten met een like op Facebook. Zelf op de hoogte blijven van leuke psychologische inzichten? Abonneer je dan op de nieuwsbrief, zodat je iedere vrijdag de artikelen van die week van me ontvangt.
No Comments