Kringloopwinkels zijn populair. De kans is groot dat je meerdere mensen in jouw omgeving kent die je regelmatig overtuigen, omdat ‘je gewoon niet weet wat voor leuks je tegenkomt’. Maar wat maakt die kringloop zo’n interessante keuze? De sleutel blijkt te vinden in decennia-oude psychologie.
Lees verder…
Stel je voor, je trekt je jas aan, gaat door de deur naar buiten, trekt die achter je dicht en voelt dan in je broekzak… Sleutels vergeten! Die heb je in de gang op het kastje laten liggen. Balen, want hoe kom je straks naar binnen? Je rammelt wat aan de deur en probeert die open te wrikken, maar je merkt al snel dat dit geen zin heeft. Een slotenmaker bellen dan maar, die je weer naar binnen kan helpen. Zo snel mogelijk als het aan jou ligt natuurlijk, maar niet als die slotenmaker slim is.
Bep Spa die vraagt geen bier en wijn te schenken tijdens gemeenteborrels of Hennie de Haan als vertegenwoordiger van de pluimveesector: LindaNieuws zette al eens wat leuke namen bij beroepen op een rij. En Dumpert verzamelt al veel langer leuke combinaties onder de noemer Beroep bij je naam. Het lijkt wel of het in Nederland wemelt van de grappig gekozen namen bij beroepen. Maar is dat echt zo? Een beetje psychologie en wat statistiek zorgt voor uitleg.
Zwetend, stug door kauwend en vooral met een blik die verraadt dat ze nooit als eerste op zullen geven. Zo zitten twee vrienden een paar jaar terug tegenover me, vastberaden om zich niet te laten kennen. Wat we zojuist op een terras in Belgrado precies hebben besteld is niet helemaal duidelijk, maar dat het pittig is moge duidelijk zijn. Dat ze door blijven eten lijkt in dit geval een kwestie van uitdaging, elkaar opjutten en een beetje haantjesgedrag, maar waarom houden we ook zonder die elementen op z’n tijd van (net iets te) pittig eten? Er blijkt een goede psychologische verklaring voor te zijn.
“Ik wilde ooit gaan picknicken in Central Park in New York en ging steeds ergens anders zitten met mijn mandje omdat ik dacht dat het verderop beter was. Maar wanneer is een plekje perfect? […] Als je niet te veel verwachtingen hebt, dan zal dat je reis ten goede komen,” vertelt Katja Schuurman in National Geographic Traveller. De spijker op z’n psychologische kop, als je gelukkiger wilt worden van de keuzes die je maakt. Door te leven als een satisficer, in plaats van een maximizer.
‘Roken is dodelijk’. ‘Geld lenen kost geld’. Belangrijke waarschuwingen, maar of die hun doel bereiken valt te bezien. Sterker nog, neuro-onderzoek naar waarschuwingen op sigarettenpakjes wijst uit dat (in ieder geval tekstuele waarschuwingen) rokers juist méér laten roken. En op een vergelijkbare manier gaan ook waarschuwingen op koffie niet helpen om daar minder van te drinken. En toch zijn die waarschuwingen interessant, maar dan voor fabrikanten en merken zelf. Zoals wasmiddelenmerk Ariel daar met de Pods handig gebruik van maakt.
In maart 2018 werd mijn eigen boek gelanceerd: Geld maakt wél Gelukkig (Als je weet hoe je het moet uitgeven). Een geweldige ervaring, niet in de laatste plaats dankzij de media-aandacht die ik kreeg bij RTL Live op RTL4, bij Evers Staat Op bij Radio 538 en in het NOS Radio 1 Journaal op NPO Radio 1. Fijne publiciteit, om zoveel mogelijk boeken te verkopen en de volledige opbrengst daarvan te doneren aan Stichting KiKa.
Een paar maanden terug kocht ik een BBQ bij Weber, getriggerd door de mogelijkheid om de Pulse 2000 dankzij de geïntegreerde iGrill met je smartphone te bedienen. Iets waar ik enorm voor warm loop, maar wat niet de grootste geluksproducerende factor van de barbecue blijkt. Weber heeft iets heel anders slim ingestoken: het schoonmaken.
Eenmaal over de helft van de vakantie lijkt het wel alsof de tijd versnelt. De dag waarop je weer terugreist naar huis komt razendsnel dichterbij, terwijl het de eerste paar dagen zo heerlijk lang leek te duren allemaal. Hoe kan dat, als ieder uur feitelijk gezien even lang zou moeten duren? Het heeft te maken met de psychologische verwerking door je brein. Van nieuwe en bestaande prikkels.
Een uitgebreide oproep van Arjen Lubach ten spijt, Facebook en andere sociale media zijn zó verslavend dat we er maar heel moeilijk afscheid van kunnen nemen. Je kunt bij Quest testen of je daadwerkelijk verslaafd bent (ik niet, yeah!), maar zelfs zonder klinische score is de kans groot dat je er verslingerd aan bent geraakt. En dat is niet zo vreemd, want er ligt een heel slim psychologisch principe aan ten grondslag.