Het komt ieder jaar terug en wordt volgens de kwekers steeds erger: toeristen die voor een selfie in de bollenvelden stappen en daar ongemerkt veel bloemen kapot trappen. De kwekers willen het met banners, borden, dranghekken en vrijwilligers voorkomen, maar of dat effectief zal zijn is de vraag. Hoe je zoiets wel op kunt lossen? Slimme psychologie lijkt heel interessante kansen te bieden.
Lees verder…
Met de nieuwe #doeslief-campagne wil SIRE ons graag een beetje aardiger maken. Omdat een kleine 150.000 scheldtweets met het woord ‘kanker’ erin er veel te veel zijn. En omdat maar liefst 8% van de OV-medewerkers jaarlijks wordt bespuugd. En een stuk trivialer, maar net zo belangrijk: caissières blijken door 30% van de klanten te worden genegeerd. Dat kan en moet beter, maar helaas niet met de aanpak die SIRE heeft gekozen.
Lees verder…
Gisteren inspireerde ik de Haagse Communicatie Kring (HCK) met een lezing over sociaal bewijs in communicatie. Ik gebruikte er onder andere een voorbeeld van afgelopen Oud & Nieuw, toen twee gemeenten een totaal verschillende strategie kozen om het gezellig te houden. Leiden maakte er samen een feestje van, terwijl Katwijk liet zien dat de autoriteiten paraat stonden. Een goed en minder goed voorbeeld van sociaal bewijs, als belangrijke psychologische overtuigingstechniek.
Lees verder…
Hoeveel argumenten heb je nodig in een overtuigende reclame? Nul, als het aan Pathé ligt. Zonder één argument te noemen is de abri in het bushokje op de foto uitermate overtuigend. Hoe dat kan? De bioscoopketen maakt slim gebruik van zelfoverreding. Een bekende psychologische reclametactiek om jou te verleiden zelf redenen te verzinnen om het gedrag te gaan vertonen.
Lees verder…
Kringloopwinkels zijn populair. De kans is groot dat je meerdere mensen in jouw omgeving kent die je regelmatig overtuigen, omdat ‘je gewoon niet weet wat voor leuks je tegenkomt’. Maar wat maakt die kringloop zo’n interessante keuze? De sleutel blijkt te vinden in decennia-oude psychologie.
Lees verder…
Stel je voor, je trekt je jas aan, gaat door de deur naar buiten, trekt die achter je dicht en voelt dan in je broekzak… Sleutels vergeten! Die heb je in de gang op het kastje laten liggen. Balen, want hoe kom je straks naar binnen? Je rammelt wat aan de deur en probeert die open te wrikken, maar je merkt al snel dat dit geen zin heeft. Een slotenmaker bellen dan maar, die je weer naar binnen kan helpen. Zo snel mogelijk als het aan jou ligt natuurlijk, maar niet als die slotenmaker slim is.
Bep Spa die vraagt geen bier en wijn te schenken tijdens gemeenteborrels of Hennie de Haan als vertegenwoordiger van de pluimveesector: LindaNieuws zette al eens wat leuke namen bij beroepen op een rij. En Dumpert verzamelt al veel langer leuke combinaties onder de noemer Beroep bij je naam. Het lijkt wel of het in Nederland wemelt van de grappig gekozen namen bij beroepen. Maar is dat echt zo? Een beetje psychologie en wat statistiek zorgt voor uitleg.
Zwetend, stug door kauwend en vooral met een blik die verraadt dat ze nooit als eerste op zullen geven. Zo zitten twee vrienden een paar jaar terug tegenover me, vastberaden om zich niet te laten kennen. Wat we zojuist op een terras in Belgrado precies hebben besteld is niet helemaal duidelijk, maar dat het pittig is moge duidelijk zijn. Dat ze door blijven eten lijkt in dit geval een kwestie van uitdaging, elkaar opjutten en een beetje haantjesgedrag, maar waarom houden we ook zonder die elementen op z’n tijd van (net iets te) pittig eten? Er blijkt een goede psychologische verklaring voor te zijn.
“Ik wilde ooit gaan picknicken in Central Park in New York en ging steeds ergens anders zitten met mijn mandje omdat ik dacht dat het verderop beter was. Maar wanneer is een plekje perfect? […] Als je niet te veel verwachtingen hebt, dan zal dat je reis ten goede komen,” vertelt Katja Schuurman in National Geographic Traveller. De spijker op z’n psychologische kop, als je gelukkiger wilt worden van de keuzes die je maakt. Door te leven als een satisficer, in plaats van een maximizer.
‘Roken is dodelijk’. ‘Geld lenen kost geld’. Belangrijke waarschuwingen, maar of die hun doel bereiken valt te bezien. Sterker nog, neuro-onderzoek naar waarschuwingen op sigarettenpakjes wijst uit dat (in ieder geval tekstuele waarschuwingen) rokers juist méér laten roken. En op een vergelijkbare manier gaan ook waarschuwingen op koffie niet helpen om daar minder van te drinken. En toch zijn die waarschuwingen interessant, maar dan voor fabrikanten en merken zelf. Zoals wasmiddelenmerk Ariel daar met de Pods handig gebruik van maakt.